Terapia poznawczo-behawioralna /CBT – Cognitive Behavioral Therapy/ jest krótkoterminową, opartą na dowodach naukowych, metodą leczenia:
- zaburzeń nastroju: depresji i zaburzenia dwubiegunowego;
- zaburzeń lękowych, w tym lęku społecznego, fobii, ataków paniki, lęku uogólnionego, lęku o zdrowie;
- zaburzenia stresowego pourazowego ( posttraumatic stress disorder – PTSD)
- zaburzeń odżywiania;
- zaburzeń adaptacyjnych;
- zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego.
Skupia się ona na rozumieniu objawów i problemów „tu i teraz” oraz na ich rozwiązaniu.
Podstawowym założeniem tej formy terapii jest powiązanie myśli z emocjami, odczuciami z ciała i zachowaniem. O reakcji w określonej sytuacji decyduje to, jakie nadamy jej znaczenie. Poprzez doświadczenia uczymy się i utrwalamy swoje zachowania. Na etapie dzieciństwa kształtujemy zasady, które opisują naszą rzeczywistość. Wypracowujemy wtedy najbardziej adaptacyjne sposoby zachowania w danej sytuacji. Te strategie zachowania i związane z nimi przekonania utrwalają się. Jednak w wieku dorosłym mogą być potrzebne inne, bardziej elastyczne strategie i bardziej realistyczne postrzeganie sytuacji. Terapia poznawczo – behawioralna skupia się na urealistycznieniu myśli, na rozumieniu emocji i na zmianie zachowań na bardziej adaptacyjne.